لئو گربه ای قوی و بزرگ است که می تواند برای خودش بایستد و به همه ثابت کند که بیهوده نبوده است. اما آیا شیر حق دارد که خود را پادشاه همه حیوانات بداند؟
از زمان های بسیار قدیم ، انسان تاج آفرینش طبیعت بوده است ، اما حتی او یک حیوان را پرستش می کند. لطف ، ظرافت ، تمایل غرورآمیز ، راه رفتن برازنده ، غرش کر کننده - همه اینها مترادف این جمله هستند که "شیر سلطان جانوران است." اما چرا دقیقاً این حیوان قلب های زیادی را تسخیر کرد و مقام پادشاه جانوران را بدست آورد؟ برای پاسخ به این س itال ، ارزش دارد که به تاریخ بپردازیم.
تاریخچه گربه
شیرها به عنوان گونه ای جداگانه از مدت ها قبل شناخته شده بودند. به گفته منابع ، حتی 100000 سال پیش ، این گربه های بزرگ بیشترین گستره زمین را در میان پستانداران داشتند. شیرها تقریباً در همه قاره ها از آلاسکا و یوکان در آمریکای شمالی گرفته تا پرو در جنوب ، سراسر اروپا ، آسیا تا سیبری و بیشتر آفریقا پیدا شدند.
بنابراین چه چیزی شیر را به یک شخص سلطنتی تبدیل کرد؟ بدون شک نگاه بوهمی او. به عنوان مثال ، مصریان شیر را پرستش می کردند و عالی ترین قدرت را به او نسبت می دادند. در یونان اعتقاد بر این بود که این گربه ها هستند که خدایان المپ خود را به زمین می فرستند. در مسیحیت ذکر شده است که شیر مظهر اراده مسیح است. به هر ترتیب ، شیر "بالاتر" از هر حیوانی بود و می ماند. اگرچه به گفته دانشمندان ، این گونه اکنون دوران سختی را پشت سر می گذارد.
از زندگی شیرها
شیرها هرگز تنها نبوده اند. می توانیم بگوییم که تنهایی اصلاً به درد مردم سلطنتی نمی خورد. در یک خانواده یا در غرور گربه ، 4 تا 30 نفر وجود دارد. رهبر در اینجا قوی ترین و بزرگترین شیر است که توسط شیرزنان با توله و توله شیرهای در حال رشد احاطه شده است.
در میان بسیاری از شیرهای گربه سان ، تنها ببر را می توان مقایسه کرد. طول بدن عظیم شیر معمولاً از 1 تا 3 متر است. این جرم معمولاً از 230 کیلوگرم بیشتر نیست. شیرها کوچکتر از مردان هستند ، وزن آنها به طور متوسط 140 کیلوگرم است. صرف نظر از وزنشان ، شیرها همیشه شکارچیان خوبی هستند. با یک پنجه ، یک شیر بالغ می تواند گورخر یا حیوان دیگری به این اندازه را بکشد.
جانورشناسان مدرن به طور فزاینده ای از "اشراف سلطنتی" شیر ناامید می شوند ، زیرا اغلب زنان با افتخار ، غذای خود را می گیرند. از طرف دیگر ، شیرها فقط در "سهم تروفی" ظاهر می شوند.
اما چه اتفاقی می افتد که سالهای حکومت سلطنتی به پایان می رسد؟ شناخته شده است که وقتی شیر دیگر نتواند از خود دفاع کند ، از غرور اخراج می شود و این اغلب توسط شکارچیان کوچکتر - کفتارها استفاده می شود. بدون تردید ، سرنوشت وحشتناک همه پادشاهان در میان حیوانات کوچک یک پایان ناموس آور است.
