سرخابی یکی از شگفت انگیزترین پرندگان است ، زیرا مهاجر نیست ، در سراسر کره زمین توزیع می شود. علاوه بر این ، سرخابی به خاطر توانایی های سارقان و علاقه خاصی به هر چیز روشن و براق مشهور است.
سرخابی با پر و بال خود به راحتی قابل تشخیص است. بدن و سینه پرنده به رنگ آبی سیاه است ، دارای رنگین کمانی است ، بعضی از گونه ها به اصطلاح پیش بند سفید روی پستان دارند. بال های سرخابی بلند ، نازک ، در امتداد لبه پر و روی آنها و در دم یک مرز سفید وجود دارد. محل زندگی و لانه سازی سرخابی از هر نوع جنگلی است ، اما بیشتر اوقات در نزدیکی محل سکونت انسان مستقر می شود و همسایگان خود را با دردسرهای زیادی مواجه می کند. قابل توجه است که این پرنده از هوش بالایی برخوردار است ، قادر است اطلاعات را به خاطر بسپارد ، به راحتی با هر شرایط زندگی سازگار می شود ، با شرایط شدید کنار می آید و به طور شهودی احساس خطر می کند یا نگرشی دوستانه نسبت به خود دارد.
چگونه زاغچه تولید مثل می کند
تعداد کمی از افراد می دانند که سرخابی نوعی پاد پاد برای فاخته است که فرزندان خود را پرورش نمی دهد و به سادگی تخم ها را به لانه های دیگران می اندازد. از طرف دیگر ، سرگرمی تخمهای دیگران را می دزدد و آنها را به لانه آنها منتقل می کند.
قبل از تخمگذاری ، سرگرمی لانه هایی ایجاد می کند و تعداد آنها به 10 قطعه می رسد ، سپس او فقط یک قطعه را انتخاب می کند. طراحی آشیانه سرخابی بسیار پیچیده است - این یک ساختار محکم به شکل یک کاسه است ، و گاهی اوقات یک توپ با یک ورودی جانبی ، پر از یک ملافه نرم از کرک ، خزه و برگ ، پشم و چمن خشک.
یک کلاچ سرخابی 7-8 تخم است که ظرف 18 روز تبخیر می شود. پس از تولد جوجه ها ، این زوج برای مدت طولانی از آنها پرستاری می کنند ، زیرا آنها کاملاً درمانده هستند و آنها به سختی علم بقا و سازگاری با خود را می آموزند. دوره رشد حیوانات جوان می تواند بیش از 4 هفته باشد.
حقایق جالب در مورد چهل
سرگرمی ها زودتر از پرندگان دیگر ، در آوریل یا اوایل ماه مه ، تخمگذاری می کنند. برای اطمینان از ایمنی فرزندان آینده ، این پرندگان به صورت گله ای تشکیل می شوند که لانه های آنها بسیار نزدیک است. نرها به حفاظت از "قلمرو" مشغول هستند و در حالی که یکی از گروه های آنها به حفاظت مشغول است ، گروه دیگر برای ماده ها و جوجه ها غذا می گیرد. سرگرمی ها قادر به تهیه مواد غذایی هستند که آنها را در فرو رفتگی های کوچک در زمین نزدیک محل لانه پنهان می کنند.
سرخابی ها همه چیزخوار هستند - آنها با خوشحالی از حشرات و مارمولک های کوچک تغذیه می کنند ، اغلب لانه های دیگران را خراب می کنند ، برخی از تخمها به کلاچ خود منتقل می شوند و برخی دیگر خورده می شوند. سرخابی ها برای جوجه های خود نوعی فهرست تهیه می کنند و غذای متناوب را با محصولات حیوانی با دانه های گیاه ، جوانه ها و برگ ها تهیه می کنند.
علی رغم نظر تقریباً یکپارچه در مورد عدم استفاده سرخابی ها ، طبیعت به آنها احتیاج دارد. به عنوان مثال ، در حین فعال شدن کنه ها ، آنها به حیوانات بزرگ کمک می کنند تا از شر آنها خلاص شوند ، آنها را فقط از سطح پوست جمع آوری می کنند ، اما همچنین کسانی که قبلاً غرق شده اند را بیرون می کشند.
