طاعون مرغی یک بیماری عفونی حاد است که می تواند انواع مرغ ها و پرندگان وحشی متعلق به راس مرغ ها را درگیر کند. چنین بیماری علائم مشخصی دارد که نیاز به اقدام فوری صاحب پرنده دارد.
منابع عفونت و علائم طاعون مرغی
آفت پرندگان توسط ویروس های قابل تصفیه سویه های A و B ایجاد می شود ، که در تمام بافت ها و اندام های پرندگان بیمار وجود دارد ، با مدفوع و ترشحات بینی دفع می شود. ویروس ها ناپایدار هستند و معمولاً 2 دقیقه پس از گرم شدن تا 70 درجه سانتیگراد می میرند ، اما در خون خشک می توانند به مدت هفت ماه باقی بمانند.
ویروس سویه A باعث آفت معمولی می شود و ویروس سویه B باعث ایجاد یک نوع غیرمعمول می شود. هر دو گونه از نظر علائم بالینی و همچنین در نتیجه نهایی بسیار شبیه به یکدیگر هستند.
منبع اصلی عفونت پرندگان بیمار است ، که اگر صاحبان آنها وظیفه شناس نباشند ، می توانند طاعون را در حین حمل و نقل به مناطق امن منتقل کنند. افراد سالم می توانند از طریق مواد غذایی ، آب ، تجهیزات یا پرهای آلوده به راحتی به این بیماری مبتلا شوند. عفونت یک پرنده سالم از طریق ملتحمه و غشاهای مخاطی ، دستگاه گوارش و مناطق آسیب دیده پوست اتفاق می افتد.
طول مدت این بیماری از چند ساعت تا 8 روز است. دوره کمون ظرف یک هفته است. یک پرنده بیمار طاعون دمای بدن حدود 43 درجه سانتیگراد ، تنفس سریع و سخت ، قرمزی و لکه های تیره تاج و ریش دارد. فرد مبتلا ، چشمان بسته و پرهای ژولیده نشسته است. از منقار و سوراخ های بینی ممکن است دارای مخاط خونی چسبناک باشد. در آینده ، پرنده ممکن است دچار تشنج ، پیچش عصبی سر و فلج شود. پس از آن ، فرد بیمار می میرد.
طاعون طیور بر اساس علائم بالینی ، داده های اپیزوتولوژیک ، مطالعات پاتولوژیک و آزمایشگاهی تشخیص داده می شود.
پس از کالبد شکافی ، پرنده ای که به علت طاعون مرده است ، معمولاً تورم بافت زیر جلدی در قفسه سینه ، سر ، گردن و پاها را نشان می دهد. ادم و التهاب ریه ها ، بزرگ شدن غده تیروئید و تیموس.
اقدامات کنترل طاعون پرندگان
متأسفانه ، میزان مرگ و میر پرندگان از طاعون 100٪ است - واکسن هایی برای درمان این بیماری هنوز اختراع نشده اند. مزرعه ای که پرنده آلوده در آن پیدا شده قرنطینه شده است. افراد بیمار بدون شکست کشته می شوند ، و سپس به همراه باقی مانده های خوراک و کود سوزانده می شوند. وسایل مراقبت ، موجودی و محل ها ضد عفونی می شوند.
در مزارع بزرگ جمعی ، پرنده ای که مشکوک به آلودگی است لزوماً واکسینه می شود و به گروه های جداگانه تقسیم می شود. سپس هر چهار روز تحت معاینه بالینی قرار می گیرند. در دوره قرنطینه ، صادرات نه تنها مرغ ، بلکه محصولات مرغ از مزرعه ، به ویژه برای فروش ممنوع است.